"Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia" (Ewangelia wg św. Jana 8,12). To jest obietnica, którą dostaje każdy, bez względu na osobowość, historię życia czy moment, w którym się znajduje. Każdy może iść za Nim i nigdy nie jest za późno, żeby chociaż spróbować. Co znaczy iść za Nim?
Iść za Nim to uwierzyć w Jego słowa, gdy mówi o tym, że zostałeś stworzony do bycia szczęśliwym i pragnienia, które masz głęboko w sercu - to są pragnienia, które On z miłości Ci dał. Uwierzyć, że śmierć nie ma ostatniego słowa. Uwierzyć, że "ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć jak wielkie rzeczy Pan Bóg przygotował dla tych, którzy Go miłują" (1 Kor 2, 9). Uwierzyć, że drogą do uzdrowienia serca jest droga miłości. Uwierzyć w końcu w życie wieczne, co daje niesamowitą wolność do działania, bez obawy, że straci się swoje życie (także życie w oczach innych).
"Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia". To światło rozświetla ciemności - własnego serca i własnego umysłu człowieka, który - niepewny o jutro - jest "niewolnikiem" opinii ludzkiej lub lęku przed utratą czegoś i żyjąc "w niewoli" nie realizuje swoich pragnień. Z czasem to światło świeci już tak mocno, że oświetla i tych, którzy są blisko niego - mogąc być wsparciem, którego tak bardzo teraz świat potrzebuje. Nie tylko ludzie, ale całe stworzenie tego potrzebuje. "Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych" (Rz 8, 19)